psikolojinin ve tıbbın amacı kişinin topluma göre normal olması değil sağlıklı olmasıdır. bu amaç, toplumun normali ile çakışabilir veya örtüşebilir. cinsel yönelimin iki ana cinsiyetten farkli gelişmesi herhangi bir sekonder tıbbi rahatsızliğa yol açmıyor, kişiyi mutsuz yapmıyor, bir başkasının özel alanına müdahale etmeye sevk edecek politik baskıya neden olmuyor, tıbbı ve psikolojik rahatsızlıkları toplumla aynı oranda gelişiyorsa "bu kişiler hastadır" diyemez kimse. toplumda erkek ve kadın olmaktan kaynaklanan rahatsızlıklar eşcinsellere göre daha fazla, çünkü eşcinseller ezilen bir kesim olarak empati konusunda daha başarılı ve empati sağlıkli bireyin direklerinden biridir.

eşcinselliği topluma aykırı hastalikli bulmak uygarlıgın başindan beri gelişen bir tepki, fakat bu tepkinin yersizliği, ana iki cinsin baskın davranışlarıyla yasadıgı problemlerle toplumda yarattıgı baskının ortadan kalkması sonucu görüldü. cinsellik beyni en çok yoran seydir, eşcinselliğin ateşli karşıtlarının derininde de homofobinin yatması, dindar birinin icindeki ateistten korkmasindan farklı değildir.

toplumun asıl sorunu; bebek yetiştirmenin bilinmemesi sonucu topluma ve kendine kizgin, sevgiyle büyütülmemiş, sorunlu anne baba aile iliskileriyle yetişmiş hosgörüsüz, empatisiz, narsisistik, kendi ilkel dogrusunu dayatan ve tedaviyi reddeden bireylerdir